(niem. Pfahlbinden)

Jedna z częstych kar stosowanych w Auschwitz. Zaczęto ją wykonywać w Auschwitz I, gdzie więźniów wieszano na hakach umocowanych na wysokich słupkach, skąd wzięła się nazwa kary. Więźniom wiązano z tyłu ręce liną lub łańcuchem, mocowanymi następnie na wysokości uniemożliwiającej karanemu dotknięcie stopami ziemi. Poddani tej karze ze względu na przenikliwy ból spowodowany wykręceniem ramion tracili nieraz przytomność, a jej częstym skutkiem było zerwanie ścięgien, co powodowało, że okaleczeni w ten sposób więźniowie jako niezdolni do pracy narażeni byli na skierowanie do komory gazowej. Wymiar kary wynosił od jednej do kilku godzin.

(minisłownik pojęć z historii Auschwitz)