Muzułman

Zniekształcona forma słowa muzułmanin (niem. Muselmann) używana powszechnie w Auschwitz i w innych niemieckich obozach koncentracyjnych. W żargonie obozowym słowo to oznaczało więźnia skrajnie wycieńczonego z powodu głodu. U „muzułmanów” następował zanik podściółki tłuszczowej i mięśni, sucha skóra uwydatniała zarys kości, twarz przybierała wyraz maski, oczy stawały się zamglone. Z powodu zaniku mięśni ich ruchy ulegały spowolnieniu, garbili się, najchętniej przebywali w pozycji kucznej. Odczuwając zimno, okrywali się kocami, szmatami, papierem z worków po cemencie. Wraz ze zmianami somatycznymi następowały zaburzenia psychiczne. Początkowo „muzułmanie” byli nadpobudliwi i drażliwi, a ich uwaga skupiona tylko na zdobyciu jedzenia (wyżywienie), z czasem jednak całkowicie obojętnieli na bodźce zewnętrzne. W trakcie selekcji w obozie kierowani byli na śmierć w komorach gazowych.

Etymologia słowa nie jest jednoznacznie wyjaśniona.

(minisłownik pojęć z historii Auschwitz)