IG Farben
Niemiecki koncern chemiczny powstały w 1925 r. w wyniku fuzji kilku najbardziej znaczących na rynku firm, m.in. Bayer, Agfa i BASF. W latach 30. XX w., dzięki opracowaniu nowoczesnych technologii i państwowym subwencjom, niemalże zmonopolizował wytwarzanie wielu produktów ważnych dla gospodarki wojennej III Rzeszy. Wśród nich największe znaczenie miały paliwa płynne oraz kauczuk syntetyczny, których nie można było sprowadzać do Niemiec po wybuchu wojny i odcięciu linii komunikacyjnych z krajami zamorskimi. Koncern był jednym z inicjatorów zatrudnienia na masową skalę więźniów obozów koncentracyjnych – przede wszystkim Auschwitz (Auschwitz III) – i domagał się od władz SS utrzymania ich zdolności do pracy, głównie poprzez wymianę chorych (selekcje) i osłabionych na zdrowych i silnych, z nowo przybyłych do obozu transportów. Po zakończeniu wojny niektórzy członkowie kierownictwa IG Farben byli sądzeni przed amerykańskim trybunałem wojskowym w Norymberdze, otrzymując wyroki do ośmiu lat więzienia, lecz na początku lat 50. wszystkich skazanych w procesie zwolniono.