Stanowisko w tzw. samorządzie więźniarskim zajmowane przez więźnia, do którego obowiązków należało utrzymanie porządku i dyscypliny w bloku, rozdział żywności oraz prowadzenie ewidencji więźniów. Blokowi posiadali niemal nieograniczoną władzę nad więźniami, co najczęściej przejawiało się w bezustannym ich popędzaniu, biciu i wymierzaniu arbitralnie ordynowanych kar. Zajmowali oddzielny pokój, który, jak na warunki obozowe, był „luksusowo” wyposażony w osobne łóżko z prześcieradłem, poduszką i kołdrą oraz szafkę na odzież i różne drobiazgi. Jego sprzątaniem zajmowali się młodociani więźniowie zwani „piplami”, których blokowi zmuszali niekiedy do świadczenia usług seksualnych. Blokowi wyróżniali się czarną kurtką, wysokimi butami i opaską na rękawie z nazwą funkcji. W pierwszym okresie istnienia obozu blokowymi byli niemal wyłącznie niemieccy kryminaliści, potem jednak również Polacy, a także Żydzi. Wówczas to częściej zdarzali się wśród blokowych osobnicy mniej brutalni lub wręcz starający się chronić podległych więźniów i sprawiedliwie korzystać z posiadanej władzy.

(minisłownik pojęć z historii Auschwitz)