BIII
Tzw. trzeci odcinek budowlany obozu Birkenau, zwany w gwarze obozowej Meksykiem. Planowano umieścić tam 60 tysięcy więźniów. Budowę odcinka rozpoczęto w połowie 1943 r. i do stycznia 1944 r. ze 188 planowanych baraków wzniesiono tylko 32, a kolejnych 35 znajdowało się w fazie montażu lub wyposażania.
Na przełomie marca i kwietnia 1944 r. podjęto decyzję o wstrzymaniu prac budowlanych. Gdy w połowie maja zaczęto w nim umieszczać Żydówki z Węgier (Sonderaktion „Ungarn”), brakowało kuchni, umywalni i latryn, a w wielu barakach mieszkalnych nie było prycz. Więźniarkom wydano potargane letnie sukienki, niektóre chodziły niemal nago, okryte łachmanami i strzępami koców. Z tych zapewne powodów wzięła się nazwa odcinka – przedwojenna prasa kształtowała obraz Meksyku jako kraju niespokojnego, ubogiego, o zdezorganizowanej administracji.
W związku ze napływem transportów z Węgier, Litzmannstadt, Płaszowa i ewakuowanych obozów pracy z jednej strony, a jednocześnie wywożeniem kobiet do obozów koncentracyjnych w Rzeszy i selekcji z drugiej, stan obozu podlegał znacznym wahaniom, sięgając zazwyczaj kilkanaście tysięcy kobiet.
W początkach października 1944 r. obóz zlikwidowano, a pozostające tam więźniarki przeniesiono do obozu kobiecego (BIa).