BIa
(niem. Bauabschnitt Ia – odcinek budowlany 1, część a)
Jeden z dziewięciu obozów wybudowanych przez Niemców w Birkenau, a zarazem jeden z trzech obozów dla kobiet. Pierwsze kobiety zostały osadzone na terenie obozu Auschwitz I w marcu 1942 r. W sierpniu tego roku zostały przeniesione do obozu BIa, sąsiadującego z obozem męskim BIb. W lipcu 1943 r., po przeniesieniu mężczyzn do obozu BIId, obóz kobiecy został powiększony na cały pierwszy odcinek budowlany. W sumie na odcinku BI wybudowano 60 baraków mieszkalnych, 10 baraków z umywalniami i latrynami, dwie kuchnie, dwie łaźnie i dwa magazyny.
Większość baraków obozu BIb zajmowały więźniarki pracujące w komandach pracujących na zewnątrz obozu, na terenie obozu BIa przebywały więźniarki zatrudnione wewnątrz obozu. Część baraków przeznaczono na obozowy szpital, gdzie regularnie przeprowadzano selekcje wśród chorych więźniarek. Dr Horst Schumann prowadził tam też eksperymenty sterylizacyjne. W obozie panowały złe warunki higieniczno-sanitarne spowodowane przepełnieniem w barakach oraz niedoborem wody, brakowało żywności.
W sierpniu 1944 r. na odcinku BI przebywało 23 tysiące kobiet. Wśród osadzonych przeważały Żydówki. Oprócz nich znajdowały się tam kobiety innych narodowości, głównie Polki, a także Rosjanki, Niemki (głównie więźniarki funkcyjne), Czeszki, Jugosłowianki i Francuzki. W obozie przebywały również dzieci żydowskie, polskie i białoruskie.